Bij het plannen van een dagtocht over het vulkanische eiland is het niet verkeerd om tevoren een beeld te hebben wat u onderweg kunt verwachten. In dit derde hoofdstuk over Tenerife worden een paar veelbezochte regio's op het eiland onder de loep genomen. De foto's tonen de vele gezichten van het vulkanische landschap, onderweg in de auto of vanaf een van de vele strategische uitzichtpunten (miradores). Waar zinvol wordt ook aandacht geschonken aan de vegetatie. Aan het eind is een lijst opgenomen van bijzondere aandachtspunten van het eiland.

Anaga gebergte

Het schiereiland Anaga vormt in het noordoosten de 'snavel' van Tenerife. Het gebergte is veel minder bekend dan de vulkaan de Teide met zijn caldera, maar is minstens zo fascinerend. Het is sowieso minder druk bezocht. Daarvoor ligt het waarschijnlijk te ver van het drukke, toeristische zuiden.  

Het natuurpark Anaga heeft een omvang van 14.500 hectare. Het is een contrastrijk gebied met grillige bergketens, diepe dalen en ravijnen en dichte bossen. Opvallend is het groene krakter van het landschap. Op veel plaatsen zie je graslandjes, die in het voorjaar zwavelgeel zijn van een prachtige gele, langstengelige klaversoort (Oxalis pes-caprae). 

Anaga was tot voor kort een uithoek van het eiland, behoorlijk verlaten ook, met verspreid kleine dorpjes, en vooral slecht ontsloten. Voorbij de hoofdstad Santa Cruz hield de wereld een beetje op. Het bergachtige gebied was lange tijd moeilijk bereikbaar. Aan de kust liggen hier en daar kleine, zwarte lava- en steenstrandjes. Heel bijzonder zijn de oeroude Tertiaire laurierbossen in de bergen, met hun schitterende flora en indrukwekkende struwelen van witbloeiende boomheide. Vergeleken met de rest van Tenerife is het op Anaga doorgaans een stuk frisser. Een nadeel is dat het berggebied betrekkelijk vaak in de mist ligt. 

Het grillige gebergte van Anaga is door meer dan vier miljoen jaar erosie geboetseerd uit een grote schildvulkaan uit het Plioceen. De Anaga-vulkaan lag op de flank van de nog grotere centrale Miocene schildvulkaan, die het fundament van het huidige Tenerife vormt. Al miljoenen jaren behoort vulkanisme op Anaga tot het verleden. Sinds het Plioceen heeft erosie een dicht netwerk van diepe ravijnen in de vulkanische gesteenten geërodeerd. In deze tijd vond ook een enorme aardverschuiving plaats. Landschap en de baai bij Taganana getuigen hier nog van.

Uitzicht vanaf Mirador Roque de Taborno op steil uit zee oprijzende rotskliffen aan de noordkust (Los Tostadores) van Anaga

Het Anagagebergte in het oosten van Tenerife is het ruigste deel van het eiland. Het Parque Rural de Anaga doet op het eerste gezicht door zijn talrijke scherpe toppen en diepe ravijnen denken aan een geologisch jong gebergte. De bergtoppen en naastgelegen barranco's zijn echter het resultaat van intensieve, miljoenen jaren durende erosie. Alle gesteenten die in het Anagagebergte voorkomen zijn van vulkanische oorsprong. Ooit lag hier een zeer grote basaltische schildvulkaan. 

In het bergland vallen overal sterk geërodeerde, boven elkaar afgezette lagen basalt op. De basaltlagen worden van elkaar gescheiden door afzettingen van tuf en scoria. Bijzonder is dat de oudere basaltformaties doorsneden worden door talloze basaltgangen. Van jongere datum zijn silicarijkere afzettingen en vulkaanpluggen van fonoliet. Dit (licht)grijze, soms  porfierische gesteente komt op tal van plaatsen in het Anagagebergte voor. Fonoliet is een verweringsresistent gesteente. Waar het voorkomt is het is verantwoordelijk voor steile berghellingen. Hier en daar vormt fonoliet door verwering uitgeprepareerde bergtoppen.

Laurierbos - Bosque Encantado, Anaga

Laurierbossen vormen het oorspronkelijke type bos dat op de Canarische Eilanden en ook op Madeira veel voorkwam. Na de verovering door de Spanjaarden en de Portugezen, heeft men de bossen voor houtproductie op grote schaal gekapt. Het hout werd gebruikt voor de procuctie van rietsuiker. De onderbegroeiing bestaat op veel plaatsen uit grote varens. het is een geologisch oud type bos, dat uit het Tertiair stamt. In Europa is dit bostype geheel verdwenen.

Knikkende klaverzuring (Oxalis pes-caprae)

Is invasief op de Canarische Eilanden, Madeira en ook in landen rond de Middellandse Zee. De plant komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Eenmaal gevestigd is deze klaver vrijwel niet meer uit te roeien. Doet het bijzonder goed in halfschaduw.

Wit slangenkruid (Echium giganteum)

Bloeit aan het eind van de winter en in het vroege voorjaar op de berghellingen van Anaga

Cordillera Dorsal

De Cordillera Dorsal op Tenerife vormt de 'hals' van Tenerife. Deze verdeelt het eiland in tweeën. De bergrug markeert een noordoost verlopende breukzone, die vanaf het midden van het eiland doorloopt tot het Anaga-massief. Erupties in de omgeving van de Canadas-vulkaan tussen 1,9 – 0,13 miljoen jaar geleden, zijn oorzaak, dat tussen de Caldera Las Canadas en de hoogvlakte van La Laguna een 25 km lange, steile vulkanische cordillera ontstaan is. Het hoogste punt wordt gevormd door Mnt. Izana (2350 m).

De Cordillera Dorsal - aangegeven met een gele stippellijn - vormt een 1600 - 2350 m hoge vulkanische bergrug tussen de Caldera Las Canadas en het Anaga-gebergte. De Cordillera markeert de noordoostelijke riftzone, waarlangs veel basaltische spleeterupties hebben plaatsgevonden.

Langs de Carretera de la Esperzanza (TF-24) is een stop bij Mirador de la Tarta de moeite waard. De weg is met een tweetal scherpe bochten aangelegd op een vulkanische helling, waarbij delen van tuf- en lapilli-lagen zijn weggegraven.

Langs weg TF-24, die van El Portillo over de Cordillera Dorsal naar La Laguna loopt, kom je op verschillende plaatsen fraaie weginsnijdingen tegen, waar verschillende vulkanische afzettingen zichtbaar zijn. Hier is een fraaie afwisseling zichtbaar van lapillituf, basalt, basalttuf met daarboven een massieve lavastroom, ook weer van basalt.

Langs de Cordillera Dorsal hebben in het verleden grote aardverschuivingen plaats gevonden, waaronder die van Guimar en Orotava. De belangrijke weg TF-24 loopt over de kruin van de bergrug. Op verschillende plaatsen kan men van schitterende uitzichten genieten. Langs de weg zijn voor de toeristen miradores ingericht. Dit zijn uitzichtpunten met een parkeerplaats. Ze zijn aangegeven met borden met daarop een fotokamera.

Het Esperanza-bos in het oosten van de Cordillera Dorsal imponeert door zijn dichte bestand aan naald- en loofbomen. Hier en daar komen nog restanten voor van het oorspronkelijke Tertiaire oerbos. Canarische dennen (Pinus canariensis) vormen de belangrijkste bomen. Het dichte naaldenpakket op de bodem wordt geoogst als verpakkingsmateriaal voor het vervoer van grote trossen bananen. Door het vochtige microklimaat komen op de bomen bijzonder veel mossen voor. Vooral de hangende grijsgroene baardmossen verlenen het bos in de mist een mysterieus karakter.

Parque Nacional de las Cañadas del Teide ofwel het Nationaal Park El Teide is met afstand het meest karakteristieke en ook het drukst bezochte gebied op de Canarische Eilanden. Jaarlijks brengen zo'n drie miljoen toeristen een bezoek aan de grote krater met daarin de steil oprijzende vulkaankegel van de Teide. Het park werd in 1954 opgericht voor zijn betekenis als een uniek vulkanisch gebied en zijn bijzondere flora en fauna. In 2007 werd het park op de Werelderfgoedlijst van de Unesco geplaatst.

De meeste toeristen nemen vanuit de zonnige zuidkust bij Los Cristianos-Playa de Las Americas en Adeje de weg naar boven, naar Vilaflor. Voorbij dit plaatsje verdwijnen huizen en akkers en wordt de de natuur ruiger.  Met het toenemen van de hoogte verandert het landschap op indrukwekkende wijze. Eenmaal voorbij Boca de Tauche rijden we een volkomen andere wereld in: de grote Caldera Las Canadas. Het ruige vulkanische landschap van de caldera wordt wel eens vergeleken met een maanlandschap.

Dit is het uitzicht bij het bergstation van de kabelbaan op 3555 meter hoogte. 

De top van het eiland Tenerife wordt ingenomen door een grote caldera met een doorsnede van zo'n 16 kilometer met daarin de 1500 meter hoge stratovulkaan Teide en een aantal andere vulkanen, waaronder de Pico Viejo, die op de flank van de Teide ligt.  Hoewel de meningen over het ontstaan van de caldera verschillen is wel duidelijk dat zich op deze plaats eerder ook al een grote stratovulkaan bevond. Dit was de Canadas-vulkaan. Explosieve uitbarstingen van deze vulkaan hebben een belangrijk deel van het eiland Tenerife vormgegeven. De vulkanische producten van deze uitbarstingen zijn vooral terechtgekomen op de zuidelijke hellingen (Bandas del Sur) van Tenerife. 

Geomorfologisch gezien is Caldera Las Canadas een waar natuurwonder. De grootte en de bijzondere structuur van de 16x9 kilometer grote instortingskrater, met aan de noordrand de twee stratovulkanen El Teide en Pico Viejo, zijn uniek. Het park ligt in het midden van het eiland, op een gemiddelde hoogte van 2.000 meter. De caldera wordt gedomineerd door de 1500 meter hoge Teide. De top van de vulkaan is ook het hoogste punt van Spanje. Vanaf zeeniveau bedraagt de hoogte 3718 meter. In het winterhalfjaar zijn  caldera, maar zeker ook de toppen van Teide en Pico Viejo bedekt met sneeuw. Temperaturen kunnen in deze periode tot onder het vriespunt dalen. Eeuwige sneeuw komt op Tenerife niet voor. In de zomermaanden kan de temperatuur stijgen tot boven de 40 graden!

Voor de geologisch geïnteresseerde bezoeker valt in de Canadaskrater veel te zien en te beleven. Indrukwekkende, hoogoprijzende rotswanden, grillige vulkanische formaties, slakkenvulkanen en een reeks bijzondere vulkanische gesteenten. Overwin hoogtevrees en maak een 8 minuten durende tocht per kabelbaan naar de top van de Teide en geniet van het adembenemende uitzicht. Voor amateur-geologen is het jammer dat het meenemen van een fraai stuk lava, een mooi gekleurde steen of een stuk obsidiaan niet is toegestaan.

Vanaf de Teide is het uitzicht over de grote Canadas caldera adembenemend. De krater is zo'n 16 x 9 kilometer groot. Op deze plaats bevond zich tot ongeveer 160.000 jaar geleden, de grote Canadasvulkaan, en was net als de huidige Teide een stratovulkaan. Door het explosieve karakter van een reeks opeenvolgende erupties waarbij vooral lava en lavaproducten van fonolietische en trachietische samenstelling uitgestoten werden, is deze vulkaan, althans zijn top verdwenen waardoor een grote caldera ontstond. Naderhand is de instortingskrater opgevuld met vulkanische producten van de Teide en de Pico Viejo. De steile calderawanden zijn op de foto goed te zien. Op de achtergrond is het eiland Gran Canaria zichtbaar.

Roques de Garcia in de Caldera Las Canadas

Deze grillige rotsformaties zijn voor bijzonder veel toeristen op Tenerife een gewild excursiedoel. Niet in de laatste plaats vanwege de bijzondere vorm van de kleurige Roque Cinchado. 

Roque Cinchado is zonder twijfel de beroemdste rots van Tenerife. Zijn opvallende vorm is het gevolg van erosie. Het geheel bestaat uit vulkanische gesteenten, meest verkitte tuffen en fonoliet. Het dikkere bovendeel bestaat uit tuf met ingeschakelde lagen fonoliet. De zachtere gesteenten onderaan de rots verweren sneller. Geologisch gezien zal deze rots geen lang leven beschoren zijn. 

Om de rotsformaties van Roques de Garcia voor toeristen beter toegankelijk te maken, zijn door het eilandbestuur geleidelijk oplopende natuurstenen trappen en een aantal makkelijk te belopen voetpaden aangelegd. Dagelijks bezoeken vele honderden mensen de bijzondere rotsformaties.

Montana Blanca is een vulkaan aan de voet van de Teide, die tijdens explosieve erupties hoofdzakelijk puimsteenfragmenten uit de krater heeft geblazen. De erupties vonden plaats omstreeks het begin van de jaartelling. De lichte kleur van het puimsteenlandschap is naamgevend geweest voor deze vulkaan. De puimsteen is fonolietisch van samenstelling.

In de omgeving van Montana Rajada heeft men lange tijd het poreuze puimsteen gewonnen. Men maakte er lichtgewicht beton van en vermalen werd het toegepast in tandpasta, garagezeep e.d. De aantasting van het landschap was echter zo groot dat de winning eind jaren zeventig van de vorige eeuw gestaakt werd.

Vilaflor en Paysage Lunar 

Vilaflor en de zuidkant van Tenerife

Vanuit deze plaats heb je bij helder weer op enkele plaatsen een fraai uitzicht over de zuidkant van het eiland. In de verte is het sterk verweerde massief van Adeje met zijn scherpe bergpieken zichtbaar. Dit berglandschap zijn de verweerde restanten van de zeer oude centrale schildvulkaan uit het Mioceen, dat de basis vormt van het huidige eiland.

Op weg naar de grote caldera en de Teide nemen de meeste toeristen vanuit het zuiden van het eiland de weg omhoog naar Boca de Tauche. Halverwege komt u langs de hoogst gelegen plaats van Spanje, Vilaflor. Vilaflor is de laatste plaats langs weg TF-21 naar de top van het eiland. 

Op meer dan 1400 meter boven zeeniveau is Vilaflor een rustige plek, die wordt omringd door dennen- en amandelbomen, met schitterende traditionele Canarische architectuur, waaronder een prachtige parochiekerk.

Voorbij het dorp voert weg TF-21 bezoekers met ontelbare bochten de helling op, naar boven. Het cultuurlandschap vóór Vilaflor verschilt nogal met dat van hogerop. Het landschap wordt steeds ruiger, de lucht wordt helderder en ook het uitzicht wordt mooier.  

Vilaflor is bekend om zijn aardappelteelt en wijnbouw, en dat meestal zonder regenval. Door de hoge ligging zorgt nachtelijke afkoeling vaak voor mist. Het vocht slaat neer op lapilligruis, waarmee de akkers bedekt zijn. Het lapilli-gruis is te vergelijken met de bekende groeikorrels in bloempotten en bloembakken. De vochtafgifte verloopt veel efficienter dan in gewone grond. Rond Vilaflor maakt men hier dankbaar gebruik van.

Vilaflor is ook het dorp waar de oudste en grootste Canarische dennen staan. De dikste 'Pino Gordo' genoemd, is zo'n 45 meter hoog en heeft een stamomtrek op 1,30 meter hoogte van maar liefst 9.80 meter! Buurman 'Pino de las Pernadas' staat even verderop, en is 56 meter hoog. Beide bomen zijn niet te missen. Ze staan elk op een eigen parkeerplaats langs de Carretera General Vilaflor in Vilaflor. De leeftijd van beide bomen wordt geschat op 700 tot 800 jaar!

Vilaflor staat bekend om zijn enorme schilderachtige Canarische dennen. Ze behoren tot de hoogste en oudste op de Canarische Eilanden. 

Langs de Crta. General Vilaflor in Vilaflor staan twee legendarische Canarische dennen. De een, 'Pino Gordo', heeft een dubbele stam en is ruim 9 meter in omtrek. Op korte afstand staat de 'Pino de las dos Pernadas'. Deze boom is met 56 meter de hoogste Canarische den. Niet minder spectaculair zijn de grote cipressen op het San Pedro-plein.

Paisaje Lunar

Paisaje Lunar is een zeer bijzonder landschap. Het is een klein gebied van geelwitte puimsteentuf dat door erosie is ontstaan. De opvallende rotsformaties behoren tot de indrukwekkendste natuurverschijnselen van Tenerife. Paisaje Lunar ligt verborgen in de dennenbossen in het Natuurpark Forestal Corona, niet ver van het hoogstgelegen bergdorp van het eiland, Vilaflor.

De bijzondere erosievormen van geelwitte tuf zijn in veel gevallen kegelvormig. Ze staan los of zijn aaneengeschakeld. Ze vormen zogenaamde aardpiramiden. De kegelvormige structuren ontstonden onder de beschermende afdekking van een hard, verweringsbestendige kap van vulkanisch gesteente. Vergelijkbare aardpiramiden, maar dan van keileem, zijn te vinden bij Mittelberg in het Italiaanse Zuid-Tirool. Hier hebben zich vele meters hoge kegelstructuren ontwikkeld onder de beschermende afdekking van zwerfkeien.

Aardpiramiden bij Mittelberg - Zuid-Tirool (Italië)

Onder bescherming van grote en kleinere zwerfkeien zijn spits toelopende zuilen van keileem van erosie gespaard gebleven. Vooral regenval is oorzaak van deze vorm van erosie. De keileem opzij van de zuilen is in de loop van de tijd weggespoeld.

In Paisaje Lunar vinden we een groot aantal kegelvormige formaties bij elkaar. Sommige doen in de verte denken aan de torens van de Sagrada Familia in Barcelona. 

De afzettingen van puimsteentuf zijn fraai gelaagd. Ze ontstonden door tienduizenden jaren van verwering. De gelaagdheid van de tufafzetting loopt parallel aan de oorspronkelijke vulkaanhelling van de oude Canadasvulkaan, de voorganger van de huidige Teide. Het landschap van puimsteentuf is een wonderlijk verschijnsel, dat van een andere planeet lijkt te komen; vandaar zijn naam 'Paisaje Lunar' ofwel 'maanlandschap'.

Aardpiramiden van lichtkleurige puimsteentuf - Paisaje Lunar, Vilaflor

Paisaje Lunar ligt vlakbij Vilaflor. Op nog geen vijf minuten rijden over de TF-21, vanuit Vilaflor, moeten we in de derde haarspeldbocht rechts afslaan op een steenslagweg, die het bos in leidt. De hier en daar flink hobbelige weg is niet voor elke auto geschikt. Zeker als de kuilen in de weg vol water staan, kan het rijden wat minder prettig zijn. 

Ondanks een bordje 'Paisaje Lunar' doorrijden tot de parkeerplaats bij 'Campamento Madre del Agua'. Van hier voert een makkelijk te belopen pad naar het reservaat, ca. 2,5 kilometer hogerop. 

Campamento Madre del Agua - Forestal Corona, Vilaflor

Een impressie van het maanlandschap ('Paisaje Lunar') bij Vilaflor

Interessante excursiepunten op Tenerife

Naast zwemmen en zonnebaden biedt Tenerife ontzettend veel meer. Zin in een verkenning van het eiland? Hieronder vindt u een reeks suggesties. Sommige van de hieronder vermelde punten zijn routes die met de auto gereden moeten worden. Andere zijn deels met de auto te bereiken, aansluitend gevolgd door een korte wandeling.

Het kan zijn dat sommige objecten door wegreconstructies, aanleg appartementenwijken e.d. inmiddels anders of moeilijker te bereiken zijn. De infrastructuur op de eilanden verandert nog steeds. Een goede recente wegenkaart van het eiland is wel gewenst.

Het startpunt is Los Cristianos/Playa de Las Americas in het zuiden van Tenerife

1. Acantilados de los Gigantes 

Neem de kustweg over San Juan en niet de Autopista del Sur. Je rijdt met veel bochten door een landschap met veel bananenplantages. Is niet het allermooiste deel van het eiland. In het plaatsje Acantilados een prachtig uitzicht op de honderden meters hoge klifkust van één van de geologisch oudste delen van Tenerife.

2. Via Tamaimo en Santiago del Teide naar Masca

Bij Santiago del Teide veel recente lavavelden van Mnt. Chinyero uit 1909. De rit via de smalle weg naar Masca is prachtig en spectaculair met veel mooie uitzichten. Masca zelf is met zijn talrijke Canarische dadelpalmen klein maar schilderachtig.

3. Doorrijden naar Buenavista del Norte aan de noordkust 

Hier linksaf, langs de rotskust naar Punta de Teno, de westpunt van Tenerife. De route langs de zeer steile kust is bijzonder spectaculair. Bij regen en wind is de weg afgesloten. Wordt op borden duidelijk aangegeven. Hier en daar stoppen vanwege het uitzicht. Op Punta de Teno veel bruine slakkenlava. Maak een wandeling naar de vuurtoren, het meest westelijke puntje van het eiland. Aan de overkant ligt Amerika. Bij de vuurtoren heb je een prachtig uitzicht op de loodrecht oprijzende kliffen van Acantilado de los Gigantes. Het zijn restanten van de oude Tenovulkaan uit het Mioceen/Plioceen.

4. Van Santiago del Teide naar Carachico

Onderweg rij je voorbij aan zwarte grillige lavauitvloeiingen. Het bordje met daarop 'Chinyero' volgen. De zwarte lapilli en lava met spaarzame Canarische dennen zijn afkomstig van de laatste grote uitbarsting op Tenerife, die op 18 november 1909 begon en tien dagen aanhield.

5. Carachico, de voormalige zeehaven van Tenerife

Van grote hoogte kijk je neer op de plaats. Garachico is in 1706 door een grote lavastroom van de vulkaan Arenas Negras deels verwoest. Garachico was tot de uitbarsting de belangrijkste zeehaven van Tenerife. Van hieruit werden Malvasia wijnen en andere lokale producten naar Europa en de Verenigde Staten geëxporteerd. Op de in zee uitgevloeide lava is een deel van het huidige Carachico gebouwd. Beneden in de haven kijk je omhoog en kun je het pad van de lavastromen nog goed zien.

6. Icod de los Vinos

In deze plaats staat de alleroudste drakenbloedboom (Dracaena drago). Het is een enorme indrukwekkende boom. Drakenbloedbomen zijn op aarde bijna uitgestorven. Wilt u daarna een avontuurlijke rit omhoog naar Amparo maken, naar weg TF-5, verlaat Icod dan via de Camino el Amparo. Dit is een smalle asfaltweg, waar niet gekeerd kan worden en die alleen in de 1e versnelling naar boven gereden kan worden.

7. Mirador de la Centinela

Vanuit Playa de Las Americas noordwaarts via Chayofa, Valle de San Lorenzo naar het uitzichtpunt op de Roque de Jama. (Uitzichtpunten worden aangegeven als ‘Mirador’) . Op deze rots ligt Mirador de la Centinela. Hier komen fraaie oude basalten voor met in holletjes allerlei kristalletjes. In westelijke richting, over de vallei, zie je het oude verweerde bergmassief van Adeje. Het massief is een restant van de oude centrale schildvulkaan uit het Mioceen, waaruit Tenerife is ontstaan. Hier komen de oudste rotsen van Tenerife voor. Ze zijn zo'n 12,5 miljoen jaar oud.

8. Doorrijden via La Escalona naar Villaflor

In Vilaflor wordt heel fraai kantwerk gemaakt. Zie je vanzelf wel in het stadje. Het centrum kent veel huizen, die in de typische Canarische architectuurstijl zijn gebouwd. In het dorp staan ook de grootste en oudste Canarische pijnbomen. Op de akkers rondom Vilaflor verbouwt men op de kurkdroge vulkanische lapilli-grond aardappelen. De gewassen krijgen vocht door dauw dat neerslaat op de vulkaankorrels.

9. Canarische pijnbomen

Iets boven Vilaflor maakt de weg een haarspeldbocht naar rechts. Hier stoppen. De enorme dennen zijn oude Canarische pijnbomen (Pinus canariensis). Zijn de grootste bomen op de Canarische Eilanden. De hoogste is 56 meter. De dikste 'Pino Gordo' heeft een stamomtrek van 9,8 meter! Komen alleen op de Canarische Eilanden voor. De lange naalden ‘vegen’ het vocht uit de wolken en zorgen zo voor water. Regenen doet het namelijk niet zoveel, vooral op de zuidzijde niet.

10. Paisaje Lunar (Maanlandschap van puimsteentuf)

Na de derde scherpe bocht in de TF-21 naar boven, zie je rechts een smalle onverharde zijweg. Is berijdbaar. Na een aantal kilometers stoppen op de parkeerplaats en verder wandelen naar ‘Paysage Lunar’. Dit is een adembenemend mooi landschap met aardpiramides van witte puimsteentuf, die door verwering zijn ontstaan.  

11. Caldera Las Canadas

Terug en de weg naar boven vervolgen tot de ‘Boca de Tauche’. Dit is de toegang tot de grote Caldera Las Canadas. Hier fraaie uitzichten en afhankelijk van het jaargetijde prachtig witbloeiende bremstruiken en andere planten, indrukwekkende kraterwanden en vulkanische rotsen. Dominant is de kegelvormige vulkaan El Teide.

12. TF-21 en TF-38

Weg TF-21 vervolgen door de caldera richting Teide en El Portillo. Wijst zich vanzelf. De andere weg (TF-38) bij de wegsplitsing voorbij Boca de Tauche gaat naar Santiago del Teide. Als je terug rijdt naar het appartement, dan kun je voorbij Santiago del Teide op de autopista snel naar Playa de Las Americas en Los Cristianos rijden.

De steile calderawanden rechts van de weg zijn heel indrukwekkend. Zijn overblijfselen van een enorme reeks uitbarstingen van de voormalige Canadasvulkaan, de voorganger van de huidige El Teide. Links van de weg is een mirador ingericht. Hier herken je aan de bruine en zwarte kleuren de meer en minder oude lavastromen van de vulkaan Pico de Teide.  Dit is een kleinere stratovulkaan op de flank van de Teide. Je herkent deze vulkaan aan de zwarte verkleuring door lava en scoria.

13. Los Azulejos

Dit zijn mooie turkoois blauwe, hydrothermaal omgezette vulkanische tuffen. Je kunt ze niet missen, want je rijdt er na een aantal kilometers tussendoor. Je kunt hier uitstappen om foto’s te maken. Meenemen van stukken steen is echter verboden. 

14. Roques de Garcia

Een toeristische trekpleister van jewelste. Grillig gevormde en gekleurde trachiet en fonolietrotsen met fraai gekleurde tuflagen. Wandel er naar toe. Deze rotsen zijn blijven staan na een enorme Pliniaanse uitbarsting, waarbij de grote uitblazingscaldera Las Canadas is gevormd. De resten van deze enorme uitbarsting vind je terug op het hele zuidelijke deel van het eiland. Op de Autopista del Sur naar de hoofdstad Santa Cruz zie je overal geelwitte puimsteentuf, afkomstig van pyroclastische stromen van de Canadasvulkaan. Deze uitbarsting moet ongeveer 160.000 jaar geleden hebben plaatsgevonden

15. Bezoek aan de Teide

Afhankelijk van de wind kun je met de kabelbaan naar 3600 meter hoogte. Moet je doen. Adembenemend uitzicht over de caldera met zijn lavauitvloeiingen. Het kan er flink koud en winderig zijn. Een must! Bij vooraanmelding kun je een ticket kopen voor een wandeling naar de top van de Teide op 3817 meter hoogte. 

16. Montana Blanca en obsidiaan

Verder rijden richting El Portillo. Je rijdt na een poosje door een landschap met fijne witte puimsteen met veel donkere stenen en rotsblokken. Het lijkt net alsof deze nat zijn. Dit is allemaal zwarte obsidiaan, vulkanisch glas. 

17. Slakkenvulkanen

Vlak voor El Portillo zie je rechts van de weg in het bruine landschap kleine kegels van slakkenvulkanen. Deze kun je makkelijk beklimmen. Ze hebben opvallend grote krateropeningen.

18. Piedra de Rosa, een 'bloem' van basalt.

Op de kruising hou je links aan richting Aguamansa en La Orotava. Bij Aguamansa ligt direct rechts van de weg een geologisch monument. Het is de 'Piedra de Rosa', een doorsnede van een oude lavastroom met radiair gespleten basaltzuilen. Net een bloem. Is zo'n 10 meter groot. Parkeren is niet moeilijk.

19. Hagedissen

Doorrijden naar beneden. Het is de moeite waard om, voordat je bij Aguamansa bent, dus nog boven de wolken, op een picknickplaats te stoppen. Je staat verbaasd over de grote hagedissen die er rondlopen. Grote joekels soms ook en prachtig groen. Gooi wat broodkruimels of stukjes fruit en ze komen te voorschijn.

20. Orotava

Je rijdt op een gegeven moment door de wolken (mist) naar beneden. De wolken komen door de passaatwind, die hier altijd uit het noordoosten waait. Het is hier veel vochtiger. Bij Orotava rij je door de groentetuin van Tenerife. Het landschap ziet er totaal anders uit dan aan de zuidkant van het eiland.

21. Botanische tuin in Puerto de la Cruz

Via Orotava noordoostwaarts naar Puerto de la Cruz. Hier is een prachtige aangelegde botanische tuin. Bordjes langs de weg met 'Jardin botanico' volgen.

22. Santa Cruz de Tenerife

Op de autopista naar Santa Cruz, de hoofdstad. Hier parkeren en door de grote winkelstraat de stad in, omhoog. In centrum een fraai aangelegd park. Of bezoek de haven als dit je interesseert.

23. Anaga-gebergte

Je kunt vanaf Santa Cruz naar het oosten rijden, naar het Anaga-gebergte. Dit is een zeer oud sterk verweerd vulkanische gebergte met diepe groene valleien, ravijnen en prachtige uitzichten. Rij via de kustweg naar San Andres en vandaar door naar boven, naar El Bailladero. Hier rechtsaf richting oostpunt eiland. Je rijdt door een boslandschap met hier en daar nog restanten van het oeroude laurierbos dat van nature op Tenerife voorkwam. Het meeste bos is door de Spanjaarden verbrand en/of gekapt ten behoeve van de suikerproductie (suikerriet). Hier ook heel veel metershoge boomheide. Kies verder je eigen route naar beneden naar de noordkust naar Taganana en strand. Mooie spannende rit. Terug naar boven en rechtsaf naar San Cristobal de La Laguna. Is de oude hoofdstad en universiteitsstad van Tenerife.

24. Aeropuerto de Tenerife Norte

Direct ten westen van La Laguna ligt het oude vliegveld van Tenerife ’Aeropuerto de Tenerife Norte’. Hier vond in maart 1976 de vliegramp plaats van een KLM vliegtuig met een van PanAm, met vele honderden doden tot gevolg. Het vliegveld heeft een relatief korte landingsbaan en ligt vaak in de mist.

25. Esperanzabos, drinkwaterbron 

Op weg TF-24 westwaarts door het Esperanzabos. Hier vegen de dennen veel water uit de wolken. De bomen druipen van het vocht. Het bos hangt vol mysterieuze baardmossen. Langs de weg oude verweerde basaltzuilen, met sferoïdale verwering. Heel mooi te zien. 

26. Guimar en zijn vallei

Neem de afslag links naar Guimar (weg TF-525). Mooie kronkelweg naar de kust, naar Guimar. Hoe lager je komt hoe meer bewoning. De weg loopt door een brede vallei. Rechts kun je de steile rand van de vallei zien. Hier heeft in het verleden een aardverschuiving plaatsgevonden, waarbij een deel van het eiland in zee is weggegleden.

Bij Guimar zoek je de autopista weer op richting Los Cristianos en Playa de Las Americas.

27. Nog een must!

Als je voor de afslag boven op de Cordillera Dorsal - de kam dus van het eiland - naar Guïmar rechtdoor rijdt richting El Portillo/Las Canadas, kom je bij Mirador Caramujo. Hier fantastische uitzichten op de Teide en de Valle Orotava.

28. Mirador de la Tarta

Even verderop bij Mirador de La Tarta prachtige, kleurig gelaagde tuf- en lapilli afzettingen. Is de mooiste tufafzetting op Tenerife. Moet je gezien hebben.

Terug